Nad wschodnią częścią wsi nieznacznie góruje drewniany kościół Św. Michała
Archanioła, z końca XV w., wpisany do rejestru zabytków UNESCO. Od czasu budowy
zachował on się wraz z wystrojem i wyposażeniem w niemal nie zmienionym stanie.
Wieżę dostawiono w 1601 r. lub 1607 r.
Wnętrze zdobi oryginalna dekoracja malarska z około 1500 r., odnowiona w
latach 1935-1936, dobrze zachowany przykład malarstwa patronowego
rozpowszechnionego w późnym gotyku. Malowidła wykonywano przy użyciu wyciętych w
skórze szablonów, zdobią one nie tylko sufit i ściany, ale również sprzęty.
Wśród 77 motywów są heraldyczny orzeł jagielloński oraz scena polowania na
jelenie. Całość polichromii wykonano w 33 kolorach z przewagą barw brunatnej,
żółtej, czerwonej, zielonej i niebieskiej.
W 1949 r. przypadkowo odbito od sobót późnoromański obraz na desce lipowej z
około 1280 r., przedstawiający Św. Katarzynę i Św. Agnieszkę, najstarsze
zachowane malowidło sztalugowe w Polsce (oryginał zdeponowany jest w Muzeum
Metropolitarnym w Krakowie, w kościółku wisi jego kopia).
Legendy przypisują budowę kościółka zbójnikom, którym miał się objawić jego
patron na dębie. Najstarsze z otaczających drzew mogą sięgać w w. XVII w. i już
w 1919 r. objęte zostały opieką prawną.
|