Menu

Malbork

14 września 1309 r. wielki mistrz zakonu krzyżackiego Siegfried von
Feuchtwangen przeniósł do Malborka swój urząd i w ten sposób zamek awansował do
roli stolicy państwa krzyżackiego. Stary dom konwentualny w ciągu czterdziestu
lat przekształcono w silnie umocniony Zamek Wysoki. Był otoczony głębokimi
fosami i kilkoma pierścieniami murów obronnych. Dawne podzamcze także uległo
rozbudowie, stając się obszernym i funkcjonalnym Zamkiem Średnim dostępnym dla
rycerzy - gości z Europy Zachodniej. Oprócz pomieszczeń mieszkalnych, znajdował
się tu Wielki Refektarz - największą salą na zamku, przykrytą pięknym
sklepieniem palmowym, Infirmeria dla starszych i chorych braci oraz Pałac
Wielkich Mistrzów.

W XIV w. i pierwszej połowie XV w. założono i rozbudowano trzecią część
warowni - Zamek Niski zwany odtąd Przedzamczem. Umieszczono tu między innymi
wielką zbrojownię na działa i wozy bojowe, spichlerz nad brzegiem Nogatu oraz
szereg budynków gospodarczych. Całość otaczały fosy i mury obronne z licznymi
wieżami, połączone z umocnieniami miasta Malborka.

Miasto i zamek bardzo mocno ucierpiały w trakcie działań wojennych w 1945 r.
W wyniku ciężkich walk Grupy Bojowej "Marienburg" z jednostkami 2 rosyjskiej
Armii Uderzeniowej, zniszczeniu uległo blisko 80 % zabudowy Starego Miasta.
Poważnie uszkodzone też zostały wschodnie partie zespołu zamkowego.