Menu

Rawa Mazowiecka

Do dziś ocalał tylko niewielki fragment potężnej ongiś nizinnej warowni,
która przed sześcioma wiekami była rezydencją książąt mazowieckich. Przebywali
tu Ziemowit III, IV i V oraz Władysław II. Zamek bronił południowo-zachodniej
części Mazowsza. Usytuowany został w widłach rzek Rawki i Rylskiej, na
niewielkim sztucznym wzniesieniu. Budowa trwała 15 lat, a zakończono ją w
1370 r. Mury obronne ponad dziesięciometrowej wysokości otaczały kwadratowy
dziedziniec z domem mieszkalnym przylegającym do jednego z boków.
Trzydziestometrowej wysokości ośmioboczna narożna wieża ma wejście dopiero na
wysokości ponad 10m - z ganku na murze obronnym. W jej podziemiach było
więzienie dla szlachetnie urodzonych. O niedostępności tej twierdzy świadczy
przechowywanie w niej przez długi czas skarbu kwarcianego - pieniędzy
przeznaczonych na utrzymanie wojska.

Wprawdzie w okresie potopu wojska szwedzkie wycofując się znaczną część zamku
zniszczyły, nie na tyle jednak, by nie można było w nim osadzić wziętego do
niewoli wysokiego dowódcy Karola Gustawa, Pontusa de la Gardie. Pod koniec
XVIII w. mnożyły się próby przywrócenia do dawnej świetności tej starej fortecy,
jednakże rozbiór Polski przerwał te prace. Prusacy dokonali rozbiórki zabudowań.
Pozostała jedynie wieża z fragmentem murów obronnych i zarys murów przyziemia.